آشنایی با کشور تاجیکستان
پس از مرگ استالین (1953) و در زمان خروشچف در سال 1961 میلادی. بار دیگر نام این شهر به دوشنبه تغییر یافت.نام دوشنبه بنا به روایتی از بازار روزهای دوشنبه در این مكان گرفته شده است. این تعبیر چندان دور از حقیقت نیست زیرا كه در حدود شهر دوشنبه قصباتی موسوم به سه‌شنبه و چهارشنبه نیز وجود داشت.بر اساس منابع تاریخی دوشنبه از لحاظ سكونت به قرن 17م. و وجود قلعه آن در تاریخنامه‌های ابتدای قرن 18م. برمی‌گردد. در ابتدای قرن 19م. دوشنبه قرارگاه حاكم حصار در فصل تابستان محسوب می‌شد. در ابتدای قرن 20م. دوشنبه به مركز اداری و سیاسی برگزیده شد. سید عالم‌خان امیر بخارا قبل از فرار به افغانستان مدتی در این شهر اقامت داشت. در 21 سپتامبر سال 1921م. این شهر به اشغال ارتش سرخ و حاكمیت شوروی درآمد و تا سال 1924 میلادی. مركز اداری و سیاسی نواحی بخارای شرقی محسوب گردید.
تاجیک ها تا کنون به نام های: تاجیک، تازیک، تاژیک، تژیک، تاجک، اوگانه، پارسیوان، تاجیکی، تات، تجگی، سرت و … خوانده شده اند. واژه تاجیک که گونه های پیشین آن تازیک یا تاژیک است، در آغاز معنی عربی داشته است. تاجیکستان یکی از کشورهای آسیای میانه محسوب می‌شود. از جنوب و شمال یا افغانستان و قرقیزستان و از خاور و باختر به چین و ازبکستان مرز مشترک دارد. تاجیکستان هیچ راهی به آب های آزاد ندارد. مساحت تاجیكستان 143100 كیلومتر مربع كه 142700 كیلومتر مربع آن خاک و 400 كیلومتر مربع آب است. تاجیکستان کشوری مرتفع است که رشته‌کوه پامیر آن را پوشانده است، ولی در شمال کشور، منطقه پست فرغانه وجود دارد. پایتخت کشور تاجیكستان، شهر دوشنبه است كه در سال 1924 میلادی به عنوان پایتخت جمهوری خودمختار شوروی سوسیالیستی تاجیكستان انتخاب شده بود. این شهر تا سال 1929 میلادی دوشنبه نام داشت و پس از آن به استالین‌آباد و پایتخت جمهوری شوروی تاجیكستان تغییر نام داد. دلیل نام گذاری آن این بوده است که در این محل دوشنبه بازار برگزار می شده است.
کشور تاجیکستان از ذخایر آبی برخوردار است. از برف های دایمی و یخچال های کوهسارها، رودها و سیلاب های بی شمار به وجود آمده که به شکل رودخانه های پر از آب جریان می یابند. تعداد رودهای کوچک و بزرگ به 947 می رسد. شبکه رودخانه های تاجیکستان به حوضه سه رودخانه بزرگ آمودریا یا جیحون، سیردریا یا سیحون و زرافشان که بزرگ ترین رودخانه های تاجیکستان هستند سرازیر می شوند. بزرگ ترین رودخانه های فرعی نیز وخش و کافرنهان هستند که از ناحیه های شمال شرقی تا جنوب غربی تاجیکستان جریان دارند. این شبکه رودخانه های متراکم از میان دره ها به صورت زنجیره ای در مناطق مختلف جریان دارند. تعداد دریاچه های تاجیکستان نسبت به دیگر کشورهای آسیای میانه بیشتر بوده و به حدود 1300 دریاچه کوچک و بزرگ می رسد که مساحت آنها 705 کیلومتر مربع است. بزرگ ترین این دریاچه ها یشیل‌کول و سرریز می باشند. دریاچه ها در ناحیه پامیر به طرف شرق هستند. به دلیل بارندگی فراوان در کشور تاجیکستان، این کشور صادرکننده آب و برق به سایر کشورها می باشد.
فرهنگ و زبان مردم تاجیکستان
زبان اصلی و رسمی تاجیكستان، زبان تاجیکی است و زبان دوم روسی زبان سوم ازبکی بوده اما زبان غالب مورد استفاده تاجیکی و روسی است. زبان تاجیكی 80 درصد گویش كشور را در بر می گیرد و زبان روسی به عنوان زبان معاشرت بین اقوام و ملیت های گوناگون ساكن در تاجیكستان پذیرفته شده است. زبان تاجیكی در زمره زبان های ایرانی و لهجه های باستانی جنوب غربی فلات ایران محسوب می شود. زبان تاجیكی امروزه جای زبان روسی را كه به طور عام در تاجیكستان استفاده می شد، گرفته است. زبان روسی نیز مخصوصا در شهر دوشنبه هنوز هم كم و بیش استفاده می شود و زبان معاشرت بین ملیت های مختلف نیز است. زبان ازبكی نیز بعد از تاجیكی و روسی مقام سوم را در این كشور دارد. زبان تاجیكی چهار گویش دارد: گویش مركزی نواحی زرافشان و حصار، گویش جنوبی مردم كولاب و رشت و غیره، گویش شمالی نواحی سمرقند، بخارا، استروشن، پنجكنت، فَرغانه شرقی و غیره و گویش جنوب شرقی كه در درواز و بدخشان به آن حرف می زنند. خط رسمی تاجیكستان خط سریلیک می باشد که در آسیای مرکزی به دستور شوروی در دو مرحله الفبا تغییر یافت.
نژاد تاجیک که تاژیک نیز تلفظ می شود، نژاد آریایی و همان ایرانیان اصیل ماورا النهر و خراسان بزرگ هستند. مورخین در اولین مکتوبات که به 2500 سال قبل بازمی گردد ایرانیان را ساکنان منطقه مطرح کرده اند. لذا تاجیک های فعلی همان وارثان ایرانیان باستان آسیای مرکزی به خصوص سغدی ها و باختری ها محسوب می شوند که کشور آنها آریانا یا ایرانویج گفته می شود و نام تا جیان که از نام تاجیک گرفته شده در کتاب اوستا قید شده است. 90 درصد مردم تاجیکستان پیرو دین اسلام هستند که تقریبا 85 درصد آنها مسلمانان سنی حنفی و پیرو ابوحنیفه بوده و 5 درصدشان شیعه اسماعیلی هستند و البته 1 درصد از جمعیت کل نیز شیعیان اثنی عشری هستند. تعدادی مسلمان شافعی نیز در تاجیکستان زندگی می کنند. جمعیت اندکی ارتدکس، یهودی، زرتشتی و بهایی نیز وجود دارد.
آب و هوای کشور تاجیکستان
آب و هوای کشور تاجیکستان قاره ای، نیمه استوایی و نیمه خشک و همچنین بخشی صحرایی می باشد. در کوه های پامیر آب و هوا قطبی نیمه خشک است و هوا به طور موثری منطبق با ارتفاعات تغییر می کند. وادی فرغانه و دیگر ارتفاعات به وسیله کوه های اطراف از هوای قطبی حفظ می شوند.
جاذبه های دیدنی و تفریحی کشور تاجیکستان
کوهستان ها، رودخانه ها و مناظر طبیعی بکر و دست نخورده کشور تاجیکستان چشمان هر گردشگری را به خود جذب می کند. در این بخش به معرفی تعدادی از آنها می پردازیم.
بنای یادبود اسماعیل سامانی
در کشور تاجیکستان اسماعیل سامانی را بنیانگذار تاجیکستان می دانند و بنای یادبود اسماعیل سامانی در شهر دوشنبه نیز از نمادهای این کشور به شمار می رود. اسماعیل سامانی به زبان و فرهنگ ادبیات فارسی علاقه بسیاری داشته و در این عرصه کوشیده است. این بنای یادبود یکی از جاذبه های گردشگری شهر دوشنبه و کشور تاجیکستان محسوب می شود که گردشگران زیادی در سفر خود به تاجیکستان از آن بازدید می کنند.
دریاچه علاءالدین
دریاچه علاءالدین در دره ای به همین نام قرار گرفته است و با آب شفاف، تمیز و زلال خود برای شنا کردن بسیار مناسب است. در این دریاچه هیچ نوع ماهی زندگی نمی کند و آب آن نیز نسبتا کمی خنک است. در طول ساحل دریاچه علاءالدین، جنگلی از درختان قرار دارد که به طول 2 کیلومتر از ساحل دریاچه تا دیواره مشرف به دره را پوشش داده و به آن شکوه و جلال خاص بخشیده است. اگر از این دریاچه به سمت بالای آن حرکت کرده و آن را پشت سر بگذارید، از بالا آن را به شکل نگینی آبی رنگ خواهید دید که زیبایی خاصی دارد.
کوهستان فان
کوه‌های فان یکی از بزرگ ترین جاذبه های گردشگری کشور تاجیکستان محسوب می شود. کوهنوردی، صخره نوردی یخی از جمله ورزش هایی است که در این کوهستان می‌توان از آنها لذت برد. این کوهستان بسیار زیبا بوده و دریاچه هایی در دل خود جریان دارد که به رنگ های مختلفی مخصوصا آبی، فیروزه ای و سبز به چشم می آیند. پیرامون این دریاچه ها نیز درختان کاج روییده و به شکل جنگل درآمده اند.
منبع: سفریتو راهنمای سفر و مرجع خرید بلیط هواپیما ، رزرو هتل ، خرید تور و مهاجرت
