موزه اربونی در سال 1968 در پای تپه آرین-برد ، موزه اربونی درهایش را برای اولین بازدید کننده خود باز کرد. این رویداد در 2750 مین سالگرد شهر اربونی برگزار شد. آن متولی آثار تاریخی دارای نمونه های ارزشمند و بی نظیری از فرهنگ اورارتیا است.
یک برجسته کاری با تصویر شاه آرگشتی اول (از اورارتو) بنیانگذار این شهر ، بالای ورودی مرکزی موزه وجود دارد. این موزه تقریباً 1500 اثر دارد که در طی کاوش های قلعه باستانی در سالهای 1950-1959 کشف شده اند.
این مجموعه همچنین شامل هدایایی است که ایروان به افتخار 2750 سالگردش دریافت کرده است. گردشگرانی که از این موزه بازدید می کنند بیشتر علاقه مند به نمایشگاه باستانی میخی ، زره پوش و فولاد سرد ، اقلام و جواهرات از عقیق و شیشه ، دستبندهای برنز ، سکه های سزار آگوست ، ریتون های نقره ای (ظروف برای نوشیدن) هستند.
شهر اربونی تاریخ بسیار جالبی دارد. علاوه بر این ، قلعه با همین نام، یکی از باستانی ترین ارگ های جهان است. با انتخاب تور ارمنستان از این کشور شگفت انگیز دیدن نمایید.
تاریخچه موزه اربونی و شهر اربونی
در سال 782 قبل از میلاد ، پادشاه آرگشتی اول اورارتو ، تصمیم گرفت شهری با قلعه ای در دشت آرارات با نقطه دفاع استراتژیک بنا کند. ساکنان شهر که مهارت خوبی در ساخت کانال های زهکشی مصنوعی داشتند ، آب را به این شهر آوردند. اربونی طی چند سال به باغ شکوفا تبدیل شد.
این شهر برای مدتی طولانی در کل دره بوده است ، اما بعداً ، آگریشتی اول یک شهر بزرگ دیگر – Argishtikhinili را بنا کرد که برای اهداف اقتصادی مورد استفاده قرار می گرفت و به عنوان یک نقطه استراتژیک عمل نمی کرد.
بنابراین موزه اربونی ، اربونی در قلمرو ایروان فعلی بود. دانشمندان می گویند که آن ایروان باستان بود و سال 782 قبل از میلاد را می توان تاریخ تأسیس پایتخت فعلی ارمنستان دانست. در واقع نام های “اربونی” و “ایروان” مشابه به نظر می رسند.
در پای تپه آرین – برد ، محله اصلی مسکونی شهرک باستانی و یک ارگ در بالای آن واقع شده است . مساحت ارضی کلی شهر در حدود 200 هکتار (2 میلیون متر مربع) بود. در طول حفاری ها ، باستان شناسان موفق به کشف تکه های سرامیک های اورارتان در تپه مجاور شدند ، بنابراین فرض بر این است که قلمرو مجاور نیز بخشی از اربونی بوده است.
مکان قلعه توسط شاه به طور تصادفی انتخاب نشده بود. بالای تپه منظره ای عالی از کل دشت آرارات و جاده های اصلی منطقه فراهم می کند. ارگ شکل مثلثی داشت و طول آن 65 متر بود. برای احداث قلعه ، تپه آرین-برد از قبل تر مسطح شده بود. مساحت کل هدف استراتژیک بیش از 8 هکتار (80 000 مترمربع) بود موزه اربونی .
معماری بی نظیر موزه اربونی
قسمت بیرونی دیوار شامل پایه ستون 2 متری بود که با سنگ های بازالت ساخته شده بود. بعضی اوقات حتی از سنگ روزندار استفاده می کردند. در بالای ستون ، دیواری از آجر خام به ارتفاع 7 متر وجود داشته است. هر 8 متر این دیوار با پشتبندهای عریض 5 متری تقویت شده بودند. به منظور به هم وصل کردن لایه بازالت و آجر ، سازندگان از ملات گلی استفاده می کردند.
داربست های اطراف موزه اربونی قلعه باعث تقویت فوندانسیون شده و به نگهبانان کمک می کند تا کار خود را انجام دهند. بر خلاف سازه های بعدی در اورارتو ، قسمت های پایین دیوارها بزرگ نمی شود.
عملاً در تمام اتاق های ارگ ، کف روی پایه سنگ قرار داشت. قطعات ناهموار با لایه ای از توده گل به ضخامت 10 ضخامت پوشیده شده بود ، و سپس روی آن آجر گذاشته شده بود. در اتاق های مسکونی نیز یک لایه چوبی اضافه شده است.
تمام سازه های داخلی قلعه نیز از پایه بازالت و دیوارهای آجری بودند. درها و رویه اتاق ها عمدتاً از چوب ساخته شده بودند. سقف ساختمان ها از چوب ساخته شده بودند و در قسمت بالای آن با نی پوشانده شده بودند.
معماری این به چه صورت می باشد؟
معماری حیاط با ستون های اطراف ایوان (ساختمانی با چارچوب ستون با حیاط داخلی) معبد معمولاً به سبک اورارتان نیست ، بلکه نزدیک به بناهای شرقی است. سقف حیاط با 12 ستون پشتیبانی می شد. کف با سنگفرش های کم عمق ساخته شده بود ، و زیر آن سیستم زهکشی آب قرار داشت. دیوارهای داخلی با رنگ آبی و نقاشی های دیواری بود تزیین شده بودند. موزه اربونی
معبد “سوسی” بسیار کوچکتر بود. از یک اتاق داخلی و یک حیاط کوچک تشکیل شده بود. یک محراب برای قربانی کردن در داخل حرم وجود داشت. مراسم قربانی کردن با آتش بازی انجام می شد که سوراخی در سقف معبد برای بیرون آمدن دود داشت که همچنین به عنوان منبع نور نیز بود.
دیوارهای حرم نیز با نقاشی تزئین شده بودند. یکی از پیشنهاد های جذاب ما به مشتریان جهت سفر خاطره انگیز تور ایروان می باشد.
اربونی پس از سقوط اورارتو
پس از سقوط ایالت اورارتو در قرن ششم قبل از میلاد، در دوره بعد اربونی به عنوان شهری از دوره های اولیه ارمنستان و هلنیستی ، به حیات خود ادامه داد. اقلام باستان شناسی کشف شده در آنجا آن را اثبات کرده است.
در زمان حکومت هخامنشیان ، تعدادی از بناها در این قلعه دوباره سازماندهی شدند: معبد خالدی به یک سالن چند ستونی تبدیل شد. حیاط با ستون های موزه اربونی اطراف ایوان معبد سوسی دوباره بنا شد. در نتیجه ، کل نقشه قلعه اصلاح شد. تمام این ساختمان ها نشان می دهند که اربونی حتی در طی قرن های بعد نقش مرکز اداری را در دشت آرارات حفظ کرده بود.
موزه اربونی
این موزه کلیه اشیاء و آثار باستانی منحصر به فرد را که توسط باستان شناسان در حین کاوش های شهر باستانی و همچنین در قلمرو همجوار شهر تایشبایینی یافت شده است را نگهداری می کند. برای رها کردن موزه ازتوجهات کم ، آثار تاریخی دیگری از همه گوشه موزه اربونی و کنار ارمنستان در آنجا جمع آوری شده است.
مدتی کار حفاری در خاک ارگ متوقف شد ، اما بعداً از سر گرفته شد. بیشتر قسمت های قلعه و همچنین سازه های داخلی ترمیم شدند. باقی مانده ساختمان هایی که در شرایط نسبتاً خوبی به ما رسیده اند به صورت اصلی باقی مانده اند تا همه ظرافت های آجری باستانی اورارتان باستان را به بازدیدکنندگان نشان دهند.
مطمئناً می توان گفت ، این یکی از جالب ترین بناهای معماری است که ارمنستان در حال حاضر به آن افتخار می کند و مطالعات باستان شناسی بیشتر اسرار جدید اربونی را کشف خواهد کرد.
